Ben een week over tijd! Met m’n blog wel te verstaan. Er kwam weer van alles tussen waarmee de 2 wekelijkse zondag opschoof naar ruim drie wekelijks. En zelfs die haalde ik niet waardoor het nu een doordeweekse dag is geworden. Reden? Allemaal leuke dingen. Zo was er een verjaardag in ‘het wilde westen’ van Romy, de vriendin van zoon Jip en je kunt niet verwachten dat iedereen wél hiernaartoe komt maar jij niet af en toe ‘naar boven’ gaat. Of er kwamen onverwachts vrienden langs en als eenmaal de zondag gezellig is….geldt het bekende Vijlense spreekwoord : “als je je voelt als een hijgend hert, gaat het typen niet meer door”.
Eigenlijk moet ik ook toegeven dat deze tijd van het jaar niet mijn favoriete periode is. Het miezert, het is grijs. Ok, heel even dachten we dat het winterwonderland zou worden. Zo viel er op 2 december best wel wat naar beneden.
Ook de weersvoorspellingen melden dat in het zuiden de boel flink wit zou worden. Iedereen in stelling hier! De pers kwam er al op af en zoals elk jaar had Bergdorpje Vijlen weer een primeur….
Ook bij ons huis was het winters….heel even, heel dun en heel weinig.
Maar terwijl hier de temperatuur begon te stijgen, kreeg de rest van Nederland ( ik meen al bij Heerlen) de volle laag sneeuw. Van vrienden en kennissen kreeg ik van alles toegestuurd. Hoe leuk het wel niet was allemaal voor de kinderen. OK, het verkeer stond vast voor wie tóch de weg opging, half Nederland werkte een dagje thuis, er is 15 miljoen kilo zout gestrooid, er reden 1500 strooiwagens en het was Code ROOD !!!
Deze kreeg ik ook nog binnen. Moest even goed kijken….
En hier in Vijlen? CODE GROEN! Geen vlok!!! H E L E M A A L niks!!! Onderstaande foto van onze voortuin is genomen op hetzelfde moment als bovenstaande sneeuwfoto’s!
Eigenlijk was dit ook weer een unieke situatie. Dit was eigenlijk pas groot nieuws : VIJLEN HEEFT GEEN SNEEUW !!! Helaas dachten de media er dit keer anders over en gingen alle uitzendingen over de sneeuw. Zo zie je maar, je kunt niet alles hebben….
Wat we wel hebben hier is “Gulle Tinus”….
Voor wie het etiket niet kan lezen:
“Gulle Tinus” is het resultaat van een samenwerking tussen Gulpener Bierbrouwerij en Wijngaard St.Martinus in Vijlen. Gulpener Wintervrund is na vries-destilatie gelagerd in de wijnvaten waarin St.Martinus voorheen zijn Cabernet Cantor en Cabernet Cortis gelagerd heeft. Door de combinatie van bier, wijn en houtlagering is een sublieme én complexe bier-wijn blend ontstaan waar zowel brouwer als wijnmaker enorm door verrast zijn. Het is essentieel om Gulle Tinus op de juiste temperatuur te drinken 15-17 graden.
Uiteraard was de lancering van dit speciale bier weer een mooie gelegenheid voor een klein feestje in het gezellige brouwlokaal van Gulpener..( hier kun je ook met familie en vrienden zélf bier brouwen!!)
Uiteraard was o.a burgemeester Reg van Loo van Vaals aanwezig (L) te samen met Nicole Ramaekers, burgemeester van Gulpen-Wittem, gedeputeerde van Prov. Limburg Hubert Mackus, Jan-Paul Rutten, directeur Gulpener met een van de brouwers en Stan Beurskens van St.Martinus met een van zijn wijndomein medewerkers.
Ook Maartje Rutten, zus van Gulpener directeur Jan Paul Rutten, verantwoordelijk voor alle communicatie en PR, was erbij. Samen met Hank van Vleuten, eigenaar van ’t Hijgend Hert. Links van Maartje staat haar vader én tevens oud-Gulpener directeur Paul Rutten
Ondertussen leidt de 8e generatie nu deze duurzame bierbrouwerij. Deze is nog geheel zelfstandig en heeft niet z’n ziel verkocht aan een grote brouwerij zoals bijvoorbeeld Brand heeft gedaan. Die zijn nu onderdeel van Heineken…
De grote vraag is uiteraard: hoe smaakt die Gulle Tinus? Tja…complex. Je ruikt wijn, je proeft bier, drop, fruit pffff ingewikkeld! Voor bierliefhebbers een must om te proeven want je blijft je verbazen over de smaken. Leuk om te weten dat er maar 2000 genummerde (!) flessen van zijn gemaakt en dit biertje ALLEEN te koop is bij de Gulpener in Gulpen én bij St.Martinus in Vijlen. Een ‘collectors item’ dus! (75 CL €8.95)
Gert jan Dröge zou zeggen ‘en het was nog lang onrustig daar in Gulpen…” Nou, viel mee hoor, was wel een doordeweekse dag….
Een paar dagen later liep ik in de Albert Heijn in Leiden en zag dit bier staan…
Het kán aan mij liggen maar wie dit bedacht heeft… 🙂
Een ander leuk moment was de komst van Stienie Veldsing. Zij was vorig gekozen tot “Klantvriendelijkste Medewerker van Nederland”. Stienie werkt bij de Efteling in de horeca en volgens haar collega’s doet zij dat ongelofelijk goed richting haar gasten. Vorig jaar mocht ik haar overvallen om te vertellen dat zíj gewonnen had. Als je wilt zien hoe dit ging, klik hier…: Bas overvalt Stienie in de Efteling….
Als prijs mocht zij van SAMR samen met haar man Henk, een midweek logeren in ons Hans & Grietje huisje!
Tussendoor mocht ik ook nog even naar Londen voor een vergadering. Jawel, helemaal vanuit Vijlen naar London! Naast bedden opmaken, spreken over Hostmanship mag ik af en toe ook bedrijven adviseren en dit keer was dat in London. Fijn als ze in het vliegtuig even omroepen dat het vliegveld dicht is gegaan, je 5 rondjes vliegt, je ondertussen dus een foto kan maken van de London Thames en uiteindelijk veilig land.
De vergadering was in wellicht het meest spectaculaire gebouw van London dat The Gherkin wordt genoemd ( de Augurk!!). Als ik hier niet was geweest, had ik er niet eens melding van gemaakt maar dit is zo’n architectonisch staaltje, te gek!
Het uitzicht was ook geweldig! Je kon helemaal rond lopen en had zodoende 360 graden uitzicht.
Ik overnachtte in het CitizenM Hotel. Erg aardige mensen, leuke sfeer, hip, een aanrader! Wel grappig om te zien dat je in de straat ervoor wél door mag rijden maar dat dit niet meevalt….
Tussendoor mocht ik ook nog spreken op een groot tandartsen congres over Hostmanship. Ben van mening dat veel tandartsen ( maar ook doktoren &chirurgen) wel een beetje empathisch-er mogen acteren. Denk ook dat het welkom ook veel gezelliger kan. Waarom van die saaie wachtkamers, steriele witte wanden. Dat kan leuker! Nou, daar ging het dus over…..en in de pauze was er voor alle deelnemers ook wat lekkers, je ziet, ook tandartsen zijn gewoon mensen…
Het toeval wil overigens dat m’n eigen tandarts óók in de zaal zat !! EERSTE RIJ!! “Ik heb genoten!!” zei ze…. Dat gaan we donderdag a.s dan merken want dan mag ik voor een monumentale renovatie….
Inmiddels was het huis in volle kerst stemming. Helaas met een flinke vertraging want ik wist niet meer waar ik de kerstversiering had opgeborgen. TIP: doe dat altijd op dezelfde plek, dat scheelt enorm veel tijd. Het resultaat mag er weer zijn. Helaas komt het op de foto niet echt goed over maar vooruit….
Met de kerst in het achterhoofd en een huis vol kerstgasten, werd een paar maanden geleden de gedachte geboren om zélf een familie weekend te organiseren. Gewoon je eigen huis ’s een weekend NIET verhuren maar je eigen broer en zussen uitnodigen voor een paar bijzondere dagen in een bijzonder huis op een bijzondere plek! En zo geschiedde. Iedereen kon! Mijn broer Geert en z’n vrouw Karinka, mijn 3 zussen met mannen, Helma & Wim, Karin & Aloys, Carola &Bert én de zussen van Jeannette met echtgenoten: Anja & Anno en Karin & Frank. Als klap op de vuurpijl wilden onze jongens Jip & Hidde óók nog komen met hun vriendinnen Romy en Saar. Tuurlijk kom maar!!! Maakt het uit! Vier het leven en prive kunnen er ook nog een paar liggen!! En wat was het leuk en gezellig! Op vrijdag deden we wat heel veel gasten doen: lekker aperitieven, een heerlijke spaghetti (voor 18 personen best even een klusje hahaha), kletsen aan de lange tafel, spelletje, veel lachen, kortom een mooi begin.
De volgende dag is het mooi om te zien hoe zo’n heel huis ontwaakt en het ritme zoekt. De een gaat de tafel dekken, de ander gaat de keuken doen, de ander gaat broodjes halen.
Nadat een aantal aan de wandel ging, sommigen de krant lazen vanwege een nieuwe knie…kwam uiteraard de onvermijdelijke Limburgse vlaai op tafel. Een mooie bodem voor de uitgebreide rondleiding én wijn proeverij bij St.Martinus. En wat was dat indrukwekkend.
Alleen het verhaal vóór de rondleiding was al een jongens boek. Nu ken ik uiteraard het verhaal van Stan maar van de passie, de liefde voor dit vak, het lef, het doorzettingsvermogen, het dwars-denken en de professionaliteit, kan ik blijven genieten!
Want als mijn familie ademloos luistert wil dat wel wat zeggen hahaha! De meester op de ton. Een mooi verhaal. De lucht van hout, de lucht van wijn die bezig is vorm te krijgen… 
Na 2 uur ademloos geluisterd te hebben, was het tijd om te proeven. Jeetje dat valt niet mee. Wat proef je precies? Grappig dat, wanneer Stan vertelt wát je zou behoren te proeven, je dit gaat herkennen, mooi!
Tot slot met z’n allen op de foto. Met de meester erbij uiteraard want wat was het mooi om meegenomen te mogen worden in iemands droom en passie!
Mocht je nog rode wijn willen bestellen voor de kerst, er zijn nog slechts 86 flessen Cuvée Cabernet 2013. Voor oudjaar zijn er nog enkele verschillende soorten mousserende wijnen (wij proefden overigens de Funkelwein, heerlijk!) info@wijngaardmartinus of gewoon even hééél snel langsgaan in bergdorpje Vijlen….
Ja, mooi hé zo’n weekend met elkaar. Blijft bijzonder wetende dat dit niet in elke familie zo harmonieus gaat, helaas. Al wonen we in alle uithoeken van het land, als we elkaar dan zien is het weer als vanouds. Dan zingen we, praten we, dansen we & drinken we op het leven!
En uiteraard op de ‘broer & zussen’ foto
VLNR 56, 58, 60, 62, 64 jaar… 🙂
Ik wens jullie een hele gezellige kerst en een mooie jaarwisseling! Wellicht kom ik nog voor het einde even terugblikken én de boel afsluiten met de leukste en mooiste foto’s uit alle bloggen. Om even het gevoel van 2017 terug te halen én een beetje vast te houden. Want ik vond het een mooi jaar. Doe mij er nog maar zo eentje….
Adië wa!
Inmiddels kun je aan de buitenkant niet meer zien dat het hier een zwembad was…
Bas Hoogland 