Een paar maanden geleden hadden we een groot kruis gezet in onze huisagenda. Op vakantie in november, dat komt wel goed. ‘Oppassen’ geregeld voor onze Boy en uiteraard als ‘Hosts’ voor onze gasten want ook in November zitten we vol. Reserveren gingen we last-minute doen want je weet het niet qua weer in november. We wilden niet gaan ‘bakken’ in de zon maar ook zeker iets zien en ervaren bij wel een lekkere temperatuur. IJsland schijnt erg mooi te zijn maar die viel als eerste af…..
November is niet voor niets ‘toeristisch laagseizoen’. Op veel plekken regenachtig, soms vergezeld van hurricanes en ook Zuid-Europa was volledig van slag. Lang verhaal kort, Israël kwam in beeld. Daar was het de laatste maanden heel rustig. En ja, kerst nadert dus Bethlehem, Nazareth, Jeruzalem klinken heel vertrouwd. Het weer was ook goed, graadje of 22-24. prima. Dus Jeannette van alles geboekt…We gaan naar Israël! Maar wat denk je, de Israëliërs voeren een week voor vertrek een geheime missie uit in de Gazastrook en de Palestijnen beginnen, ter vergelding, met raketten te schieten . Ook de weersvoorspelling knalde naar beneden, bijna elke dag 20 millimeter regen…..Maar ja, alle airlines vlogen gewoon naar Tel Aviv en een goeie vriend zei dat het allemaal wel meeviel….
We zijn dus gegaan, we wilden immers iets zien dus dan ook niet zeuren… De Denga mug, die Jeannette 2 jaar geleden knokkelkoorts bezorgde, zagen we niet aankomen vliegen, die raketten wel….
Op onze eerste dag in Tel Aviv kondigden ze gelukkig al een bestand aan en werd het weer rustig, ver weg in de Gaza strook, een kilometer of 80 verderop. In Tel Aviv merk je daar overigens helemaal niks van, alle terrassen en cafés zitten…eh…bomvol.
We hebben 4 heerlijke dagen gehad in zomers Tel Aviv. Beetje bij het strand, fietstocht met gids door Tel Aviv (doen!), naar het aangrenzende stadje Jaffa (o.a bekend als haven van de Jaffa sinaasappels), veel gelopen en heerlijk gegeten. De stad wordt in alle glossy’s enorm gehypet momenteel. Geen idee, zal wel betaalde PR zijn. Nogmaals, leuk, (zeker doen) maar niet ‘boven verwachting’ en ook niet als séc city trip. Daar hoort toch echt Jeruzalem en veel andere plaatsen bij als je er toch bent.
Dit zag ik ook veel in de stad:
Niet mooi maar wel een efficiënte mogelijkheid om plastic flessen te verzamelen i.p.v. dat ze op straat slingeren of bij ander afval terecht komen. Wellicht komt iemand met een andere, meer esthetische oplossing, maar ik vond het niet verkeerd. Er lag dan ook geen enkel plastic flesje op straat!! Schone stad, daar kan Amsterdam nog wat van leren. Die hebben het maar druk met die grote letters weghalen hahaha!!!
Na Tel Aviv met een huur auto naar Haifa, 2 nachten in een AirBNB. Vandaar naar Caesarea een ruim 2000 jaar oud havenstadje vol met ruïnes waarbij het nog goed mogelijk was je een beeld te vormen van hoe het was. Een aanrader om te bezoeken.
Zo moét dit gewoon ooit een kantoor zijn geweest, kan niet anders…want dit is geen stoel voor in een huiskamer. Ja, mij maken ze niet gek hoor.
Na een 2 uur rijden, Israël is compact, goeie wegen en goede bebording, kwamen we in Jeruzalem aan. De dode zee hebben we niet bezocht, ik heb ooit bij een Wellness center in dat zoute water gedobberd dus dat stond niet meer op de bucket lijst…
Jeruzalem is natuurlijk één brok geschiedenis en cultuur. Wat is hier een boel gebeurd in de afgelopen 2-3 duizend jaar. Ik ga het hier even niet doornemen maar dit is een grote interessante geschiedenis les. Ik wist écht niet dat er zich hier zoveel heeft afgespeeld. Sterker nog, ik wist gewoon niet dat er hier zoveel geloven samen leven. Moslims, Joden, Christenen en allerlei gradaties & varianten hiervan. Je moet hier écht rondlopen om het een beetje te begrijpen. Zeer intensief en bijzonder. Vandaar dat we hier ook mee zijn gegaan met een gids die goeie tekst en uitleg gaf. En drúk dat het was!!!! Denken veel mensen dat er veel toeristen zijn in onze hoofdstad of zélfs….ja écht waar….. in het Zuid-Limburgse Heuvelland, hier in Jeruzalem gaat-het-maar-door….
….maar een straatje hiernaast was het doodstil. Klaarblijkelijk willen we allemaal overal hetzelfde: the Old Town, uiteraard de Via Doloresa (de weg die Jezus heeft gelopen met het houten kruis op z’n rug) en zien wat iedereen ziet. Volgens mij is dit met een slim route systeem nog best wat bij te sturen want juist in die zijstraatjes is vaak ook veel te zien!
Maar goed, voor iedereen die wat te mekkeren heeft is er de…
klaagmuur. Veel Joodse mensen staan hier te bidden en stoppen kleine papiertjes met wensen tussen de stenen. Uiteraard valt er het nodige uit de stenen en dat wordt allemaal verzameld. Ik heb begrepen dat dit allemaal terecht komt op Mountain Olive, een reeds 3000 jaar oude Joodse begraafplaats. Ik dus kijken en ik dacht….euh? Wat zit daar nu verstopt?
Nog een beetje dichterbij….
Heeft iemand er een compleet boekwerk ingestopt! Die had een hoop te klagen denk ik, misschien tijd voor een andere baan of wellicht ’s wat minder plannen schrijven….
Wat ik wel ‘lastig’ vond waren de hele ‘bijzondere plekken’waar veelal iets overheen gebouwd was. Een kapel of een kerk als aandenken. Zo is onderstaande foto van een kapel die in Nazareth over de plek is gebouwd waar Maria en Jozef hebben gewoond. Volgens het verhaal leefden die in een grot. Hier verscheen de engel Gabriel aan Maria. De eerste kapel is gebouwd 400 jaar na Christus.
Ik denk dan, hoe weten ze dat nou precies, 400 jaar later wélke grot dat nou was. Is het wel dezelfde plek? Datzelfde had ik met meer belangrijke plekken. Zo staat er in Jeruzalem de Verrijzeniskerk (klik er op als je er meer over wilt weten…)
Volgens de overlevering is deze gebouwd op de plek waar Jezus zou zijn gekruisigd, begraven en opgestaan. Een indrukwekkend stuk historie waarover eeuwen is gevochten en waarover veel onenigheid was of dit dé plek was. Maar bijzonder blijft het want ook hier miljoenen en miljoenen mensen die er naartoe gaan. Geduldig wachten ze in het hoogseizoen 2-3 uur om even in deze kapel te gaan waar Jezus zou zijn begraven en waarover in de vele eeuwen de nodige meningsverschillen waren over de juiste locatie.
Een ander voorbeeld ligt in Bethlehem, daar moesten we natuurlijk ook naartoe. Hier zou Jezus zijn geboren, in de zgn. Geboortekerk. (lag ook nog ’s in Palestijns gebied dus dat gaf een extra dimensie)
Maar ook hier denk ik dan, is dit nou écht dé plek? Zo precies aangegeven 135 jaar ná de geboorte. De ingang was vroeger een stuk groter trouwens maar men vond dat bezoekers meer nederigheid moesten tonen en buigen. Dus is de boel ooit dicht gemetseld en kwam er een klein deurtje in.
Mooi om te zien hoe de drempel volledig is uitgesleten door alle bezoekers…
In deze kerk is onder het altaar dé plek aangegeven waar Jezus zou zijn geboren.
Miljoenen en miljoenen mensen zijn hier langs geweest en hebben deze plek aangeraakt. Heel bijzonder om te zien en tegelijkertijd denk ik dan, precies hier? Maar goed, moet het wellicht ook iets symbolischer zien.
Het bezoek aan Bethlehem hebben we gecombineerd met een bezoek aan Ramallah, een Palestijnse stad op de Westelijke Jordaanoever van Palestina Ze ligt ongeveer 15 kilometer ten noordwesten van Jeruzalem. We gingen er naartoe met een gids van Green Olive Tours , een Israëlisch/Palestijnse organisatie die beide kanten van het ingewikkelde conflict belicht. Ik moet zeggen dat ik dit toch wel zeer confronterend en verwarrend vond allemaal. Tienduizenden woonwijken en complete dorpen, compleet met uitstekende infrastructuur, watervoorziening en bewaking als nederzetting in Palestijns gebied. (Ik dacht altijd dat er een paar caravans en prefab woningen stonden…). Volgens de Palestijnen volledig illegaal en in strijd met de United Nations resoluties. ( Palestijnen hebben het over The United Nothing…)
En dan die muur, 700 kilometer muur om Palestijns gebied. Dat is van Maastricht naar Groningen en weer terug! Waanzin! De een zegt dat het bescherming is, de ander roept dat ze er niet uit kunnen. Voor mij een eye opener. Je moet het zien om de omvang ervan te kunnen begrijpen.
De 8 meter hoge muur staat ook vol met aangrijpende verhalen en je kunt hier lekker los met je spuitbus…
Gelukkig ook veel mooie teksten waar je dan weer een beetje een glimlach van krijgt…
Of veel kunst van Banski ( je weet wel, die van dat kunstwerk dat bij verkoop door de shredder ging)
dat dan weer met een eigen interpretatie en échte bloemen, in een hotel hing …
Was het mooie vakantie?
Ja, het was een geweldige, mooie, bijzondere, indrukwekkende vakantie. Een land met een o n g e l o f e l i j k e historie en cultuur. Waar al duizenden jaren lang de een met de ander overhoop heeft gelegen. Maar waar wij ook mensen spraken, veelal Palestijnse jongeren, die goede hoop hadden dat het huidige conflict ooit ten einde komt. Want het blijft natuurlijk allemaal bizar wat daar gebeurd is en nog gebeurd. Want het rare is, in heel veel steden, zoals Jeruzalem, Tel Aviv etc zie je dat alle geloven prima met elkaar leven. Maar het lijkt wel of de politiek degene is die een sta in de weg is voor een normaal leven voor alle inwoners
We zagen onderweg nog dit bord staan. Hopelijk kijken we er over jaren heel anders naar.
Ga er zeker naartoe, we hebben ons werkelijk totaal geen moment onveilig gevoeld. Sterker nog, vond het prettiger dan Amsterdam of Rotterdam…. Bedenk wel, het is best prijzig maar dit is ‘once in your life time’, een ‘must see’.
Tot zover m’n zeer bijzondere vakantie blog. Inmiddels terug bij m’n grote vriend die z’n achterwerk er bijna afschudde toen we thuis kwamen…tijd voor een lange wandeling,
tijd voor de kerstversiering ophangen, tijd voor een feestje van zoon Jip die vrijdag a.s gaat afstuderen aan de Hogere Hotelschool Amsterdam en van de payroll verdwijnt, tijd voor de laatste presentaties over Hostmanship dit jaar en……. tijd om te stoppen met deze blog.
Want er moet ook nog gewoon gewerkt worden….
ps: wil je in 2019 nog komen genieten in ons mooie bergdorpje?
Kijk hier voor beschikbare data, informatie, foto’s & video’s :
www.deheerlijkheidvijlen.nl
die naar 500 keer de zee in…..best moe was.
Ook Maartje Rutten, zus van Gulpener directeur Jan Paul Rutten, verantwoordelijk voor alle communicatie en PR, was erbij. Samen met Hank van Vleuten, eigenaar van ’t Hijgend Hert. Links van Maartje staat haar vader én tevens oud-Gulpener directeur Paul Rutten
Het toeval wil overigens dat m’n eigen tandarts óók in de zaal zat !! EERSTE RIJ!! “Ik heb genoten!!” zei ze…. Dat gaan we donderdag a.s dan merken want dan mag ik voor een monumentale renovatie….
Alleen het verhaal vóór de rondleiding was al een jongens boek. Nu ken ik uiteraard het verhaal van Stan maar van de passie, de liefde voor dit vak, het lef, het doorzettingsvermogen, het dwars-denken en de professionaliteit, kan ik blijven genieten!
Na 2 uur ademloos geluisterd te hebben, was het tijd om te proeven. Jeetje dat valt niet mee. Wat proef je precies? Grappig dat, wanneer Stan vertelt wát je zou behoren te proeven, je dit gaat herkennen, mooi!
Tot slot met z’n allen op de foto. Met de meester erbij uiteraard want wat was het mooi om meegenomen te mogen worden in iemands droom en passie!
Een soort Toni Boltini act. O, wat heb ik hier de pest aan….wat een gedoe, staand met een stofzuiger om alle balken te doen en uiteraard rondom het bed zélf. Want het moet wel kraakhelder zijn allemaal, dat snap je wel. En dan het onderlaken erom heen zien te krijgen. Echt, ik droom er weleens van. Zo’n filmpje zal ongetwijfeld hoog scoren op YouTube maar ja, en dan hé? En alle drukke herfstvakantieweken waarbij de wasserij het amper kon bijhouden omdat de volle midweken én volle weekenden elkaar in rap tempo opvolgden, geeft ook geen leuke foto’s. Alhoewel, het was wel een GEWELDIGE herfstvakantie! Wat een weer!!
was het feest in volle gang!
Ook in de wei naast onze voortuin grazen de nodige koeien van Sjef jr. Zo drachtig als wat dus af en toe worden er een paar naar binnen gelokt voor een bevallinkje. Een ‘zwangerschapsverlofwei’, zal ik maar zeggen.
Bas Hoogland 