Bas Hoogland

Terwijl er elders in Nederland al sneeuw valt, zit ik, samen met Jeannette, binnen aan de eettafel annex flex plek. 2 katten op tafel en Boy bij het houtkacheltje. Echt zondag… Ik zie dat WordPress (hierin/mee maak ik m’n blog) een of andere update heeft van z’n programma dus ik ben redelijk ontregeld. Zou zo nachtwerk kunnen worden… Allemaal nieuwe mogelijkheden waar ik aan moet gaan wennen. En straks één druk op de verkeerde knop en alles is weg! We gaan het zien…

De afgelopen 2 weken stonden voor mij in het teken van diverse lezingen, spreekbeurten,presentaties (of hoe je ze ook noemt) bij bedrijven en een congres. Krijg geregeld de vraag wát ik dan allemaal vertel. Mijn verhaal is o.a als volgt. In de periode 2010-2013 eindigde Landal elk jaar in de TOP 5 van “Klantvriendelijkste bedrijf van Nederland”. In 2010 eindigde we zelfs als nummer 1. Een tot nu toe unieke prestatie. Daarnaast gingen we er elk jaar met de grote Zoover Awards vandoor en scoorden we hoog als Werkgever van het jaar. Mijn verhaal dat ik zeer geregeld vertel bij bedrijven die werk maken van Klantvriendelijkheid, gaat over de factoren die in mijn ogen mede hebben gezorgd voor ons succes. Daarnaast geef ik tips aan bedrijven en organisaties waar ze aan moeten denken als ze klantvriendelijkheid écht serieus nemen. Mijn verhaal is bedoelt om te inspireren, een spiegel voor te houden en te prikkelen. Want het begint toch écht in de directie kamer. En als ik zeg dat “ongelukkige mensen anderen niet gelukkig kunnen maken” voel je wellicht welke aspecten in mijn verhaal naar voren komen. Het begint dus ook allemaal intern. Hoe is je bedrijfscultuur, hoe ga je met elkaar om, spreken we elkaar aan, is afspraak afspraak en bovenal zoeken we verbinding met elkaar of werken we lekker voor ons zelf? Ik vind dergelijke presentaties altijd erg leuk en het geeft me veel energie. Niet alleen het spreken overigens maar zeker ook de voorbesprekingen en het kijkje in de keuken van het desbetreffende bedrijf. Afgelopen 2 weken was ik daardoor veel in het ‘wilde westen’. Zo was ik te gast bij een groot farmaceutisch bedrijf. Of ik het even allemaal in het Engels wilde doen. Tuurlijk. Ik zeg altijd ‘alles wat leuk is, kost geen moeite’. Maar het ging ook als een ‘train’! Ik werd zelfs uitgenodigd om het verhaal in het buitenland te gaan houden. Ik vroeg welk land? Midden oosten! Lijkt me echt een fijne plek on nu naartoe te gaan! Ook was ik te gast bij een grote hypotheek verschaffer die z’n jaarlijkse medewerkers bijeenkomst hield. Het was overigens in een hotel waar ik veel te vroeg was. Dus alle gelegenheid om de boel te observeren. Mijn hemel, de helft van alle medewerkers groeten me niet eens en ik was de enige in de lobby die ze steeds voorbij liepen. Tot overmaat van ramp was men na afloop van de presentaties en de start van de borrel/buffet vergeten het vat bier aan te sluiten. Staan er 80 man voor je buffet ! Tja, d’r zal toch wel enig verband zijn tussen de sfeer en het resultaat, niet?…. Gebrek aan managementliefde noem ik dat. Had ik trouwens ook in het ooit beroemde Jan Tabak in Bussum. Ik verstond de ober niet dus stelde de vraag nogmaals. zegt die ‘ik zei u net al……’. Geloof je toch niet? Ik vroeg hem hoe lang hij er al werkte.”13 jaar”, zei die. 13… En de lounge is helemaal triest! Geen kaarsje, geen bloemetje, helemaal niks.  Echt, dan word ik helemaal opstandig. Waarom laat men dit gebeuren met zo’n ooit top zaak. De hele ziel is er uit. Ingehaald door van der Valk, aan alle kanten! Maar goed, mijn zorg niet. Als consument heb je het makkelijk: gewoon ergens anders naartoe gaan. Deze week mocht ik ook spreken bij Oracle( in dat mooie pand aan de A2 The Wall!). Ik werd ongelofelijk goed ontvangen door de receptioniste en kreeg in de koffie bar deze met liefde bereidde koffie. Dan begin ik dus al met een glimlach!

Hier is oud Hotelschool studiegenoot en bovenal zeer goede vriend Rene van Stiphout sinds enige maanden Managing Director. We kennen elkaar dus 35 jaar, diverse keren met elkaar op vakantie geweest, elkaars kinderen zien opgroeien en dan sta je ineens als 50+ers met elkaar je levenservaring en wijsheden te delen.  In een rol die je nog nooit van elkaar hebt gezien. Erg bijzonder maar vooral ook heel leuk!

Afgelopen donderdag was het “de dag van de Gastvrijheid”. Hier kwamen ruim 8oo medewerkers uit de gezondheidszorg bijeen in Utrecht. Ze waren metname werkzaam in de voeding. Hoe belangrijk is dit wel niet in een ziekenhuis of instelling!! Een imponerende zaal dat BeatrixTheater:

Dagvoorzitter was Niek van den Adel. Een zeer bijzondere vent. Ook Hogere Hotelschool Maastricht, diverse horeca banen en in 2010 a.g.v een motor ongeluk door een dwarslaesie in een rolstoel beland. Wat een rasoptimist is deze man! En hij heeft een mooi verhaal en als trainer, spreker heeft hij zijn leven een compleet nieuwe wending gegeven. Hij heeft ook een prachtig boek geschreven “The Crash”. google het maar ’s en gewoon bestellen. Je krijgt het er warm van en ik ben zelfs nog maar net begonnen!

Wist je trouwens dat het woord patiënt ‘geduldige‘ betekent? Best gek, nietwaar? Ja, het klopt vaak wel maar zo noem je iemand toch niet?? Ik heb tijdens mijn presentatie ‘afgesproken’ dat we dit woord gaan uitbannen en er ‘gast’ van gaan maken. Je bent immers een paar dagen te gast in een ziekenhuis. In een resort bezorgen ze dan een mooie tijd, in een ziekenhuis maken ze je weer beter, bijna hetzelfde. En dat er toevallig aan je gesleuteld wordt merken de meeste niet, zijn toch onder narcose. Maar daarna begint het feest: want als ze weer wakker zijn beoordeelt de pa… eh…gast alles wat er rondom z’n bed gebeurd. Zou trouwens top zijn als je wilt meehelpen het woord ‘patiënt’ te verbannen. Als je werkzaam bent in de zorg is dit natuurlijk een eitje: nooit meer zo noemen en in je ziekenhuis/instelling voorstellen hiermee te stoppen cq. de discussie hierover op gang brengen. Zou toch gaaf zijn als elk ziekenhuis gasten heeft ipv ‘geduldigen’?

  Over ‘Klantvriendelijkheid in de zorg’mocht ik eergisteren ook spreken in het Maastricht UMC tijdens de uitreiking van de “klantgerichtheidsprijs 2014”. Dit ziekenhuis is al 10 jaar zeer actief en goed bezig. Nu ze de basis én veel processen op orde hebben, gaan ze de volgende slag maken: Klantgerichtheid 3.0 : cultuur & samenwerken die ervoor gaan zorgen dat de gast volledig centraal komt te staan. Want gastvrijheid, of nog beter,als fan van Hostmanship, begint alles bij de mensen zélf dus eerst intern en binnen de organisatie!

Naast alle buitenshuis activiteiten was het mooie weer in Zuid Limburg ook aanleiding om onze vriend en TOP schilder Glenn in te vliegen. Het Hans &Grietje huisje hadden we een midweek vrij gehouden zodat Glenn de buiten boel kon witten, de windvanen schuren, verven en lakken en er waren nog een paar witte leemvlakken van het grote huis waar ik nog niet aan toe was gekomen…Zo zie je links hoe de klimop plantenresten het Limburgse cultuur erfgoed naar de ratsemedee helpen en rechts hoe Glenn verantwoordelijk is voor de instandhouding ervan…

We hadden precies 4 dagen de tijd om alles af te hebben. En dat lukte! Werkelijk 5 minuten voordat de nieuwe gasten kwamen was de steiger afgebroken en het hele huisje helemaal klaar voor de komende jaren!

Jazeker, daar zijn we ook nog druk mee! Gisteren is de website LIVE gegaan :

http://www.vijlen1000jaar.nl

Neem effe een kijkje, weet je meteen waarom dit mooie dorp in dit prachtige gebied 1000 jaar bestaat!

6december a.s is de officiële opening van het Millennium Jaar door burgemeester Reg van Loo.

Een van de activiteiten is dat we volgend jaar (minimaal) 1000 bomen gaan verkopen! We willen Vijlen nóg groener maken dan het al is. Zowel inwoners als toeristen kunnen straks voor 25€ een boom kopen en krijgen symbolisch een Millennium bomen certificaat. Samen met de gemeente Vaals, IKL, Natuurmonumenten en Staatbosbeheer gaan we later kijken waar we al dat groen gaan planten. Niet iedereen gelooft erin maar ik weet zeker dat we die 1000 bomen gaan halen! Ik hoop ook echt dat er veel bloglezers zijn die ons willen ondersteunen bij deze actie! Al met al erg leuk om hier mee bezig te zijn al is de club nog wel erg klein en komt het werk op een paar mensen neer. (What’s new) Wellicht melden zich Vijlenaren na dit gelezen te hebben ( en dat zijn er nogal een paar weet ik…)

En komende week? Heb ik een sabbatical genomen!!! Ik ga flink aan de slag voor Vijlen 1000jaar, heb een aantal coachingsgesprekken alhier voor te bereiden, ga de tuin onderhanden nemen en winterklaar maken én lekker met Boy op pad.

En net krijg ik de melding van zoon Jip ( momenteel op stage in een hotel in hartje Brussel) dat het morgen weer code 4 is in Brussel. Maak je je dan zorgen? Nee, maar dat dachten die mensen op dat terras in Parijs ook. Wat moet je dan doen? Nou, heel aardig zijn voor elkaar.

Maar ja, daar heb je eigenlijk geen code 4 voor nodig, toch? Daarom: lieve Jip, doe je een beetje voorzichtig daar?

Fijne week allemaal en ik kan het niet laten, even een mooi plaatje van…..gisteren! Ben er speciaal voor gestopt, doe ik nogal vaak hier in Zuid Limburg! Men, het is hier écht heel mooi! Onze gasten zeggen steevast “Het lijkt hier wel Toscane”.( scheelt dan best een stukkie rijden)

Nou ja zeg, geen idee waar ze dát nou vandaan halen!

 

Fijne week, geniet, be nice, en geef elke dag een compliment want #aardigzijnkostniks

X Bas